Jodełka

Wśród zabobonów i przesądów myśliwskich wiele jest takich, na które myśliwi zwracają uwagę w codziennym życiu ". Może nie wszystkie one już dzisiaj są tak mocno przestrzegane, ale zawsze coś tam pozostało. Jeżeli zaś poszły już w zapomnienie to dobrze je sobie przypomnieć.

Łowiectwo, jako odwieczne zajęcie człowieka, znalazło swoje odbicie w licznych przysłowiach.

Myśliwi, jak wiele innych środowisk operują swoim własnym językiem - gwarą myśliwską.

...Posługiwanie się językiem łowieckim, głęboko zakorzenionym w polskiej tradycji, jest obowiązkiem wszystkich myśliwych. Stanowi ważny element kultury łowieckiej i wyróżnia myśliwych pośród innych grup   społecznych.   Obejmuje   szeroki   zasób   słownictwa   dotyczącego   w   szczególności:   naturalnego środowiska, zwierząt łownych, gospodarki łowieckiej, sokolnictwa, kynologii, broni, amunicji, ubioru, akcesoriów myśliwskich, tradycji, zwyczajów oraz polowań.

(wg Język łowiecki - Zasady Tradycji Łowieckich PZŁ)

„Nie godzi się żadnych zabobonów do myślistwa zażywać
jako to fuzją zamówić, zamówioną wodą w krzcielnicy przepuszczać na pewnych miejscach,
jako to pod figurą, szrut, kule lać, bo się do tego czart implikuje".